دانشمندان پس از گذشت 50 سال از اختراع لیزر توانستهاند نخستین ضد لیزر جهان را درست کنند.
در این دستگاه که دستاورد دانشمندان دانشگاه ییل آمریکا است پرتوهای نور دریافتی با یکدیگر تداخل پیدا کرده و کاملا یکدیگر را خنثی میکنند.
این دستاورد می تواند راه را برای شماری از فناوریهای جدید با برنامههای کاربردی در هر زمینه از محاسبات نوری گرفته تا رادیولوژی هموار سازد.
لیزرهای متعارف که برای اولین بار در سال 1960 اختراع شدند از یک واسط لیزری که معمولا یک نیمه رسانا مانند آرسنید گالیوم را مورد استفاده قرار میدهد برای تولید یک پرتو متمرکز از نور منسجم که همان امواج نوری با فرکانس و دامنه یکسان و هماهنگ با هم هستند استفاده میکنند.
در تابستان گذشته فیزیکدانان دانشگاه ییل پژوهشی را منتشر کردند که نظریه پشت یک ضد لیزر و این مساله را توضیح میداد که ضد لیزر از سیلیکون که رایجترین ماده نیمه رسانا است ساخته میشود اما این گروه اخیرا موفق به ساخت ضدلیزر کاربردی شدهاند که آن را «جذبکننده کامل منسجم»(سیپیای) مینامند.
این تیم که نتایج تحقیقات آنها در مجله ساینس به چاپ رسیده است، دو پرتو لیزر را با یک فرکانس خاص داخل یک حفره که حاوی یک تراشه سیلیکون بود متمرکز کردند. این تراشه، امواج نوری را به صورتی با هم همتراز کرد که امواج به طور کامل به دام افتاده و به طور نامحدودی آنقدر به جلو و عقب پرتاب میشدند که سرانجام جذب شده و به گرما تبدیل شدند.
دانشمندان معتقدند که سیپیای میتواند در آینده و در نسلهای بعدی رایانهها موسوم به رایانههای نوری که از طریق نور و الکترونها انرژی میگیرند به عنوان سوئیچها، حسگرها و سایر قطعات نوری استفاده شود.
کاربرد دیگر این دستاورد میتواند در حوزه رادیولوژی باشد که به گفته دانشمندان قاعده کلی سیپیای را میتوان برای هدف قرار دادن تابش الکترومغناطیسی در یک ناحیه کوچک از بافتهای مبهم معمول بدن انسان برای اهداف درمانی یا تصویربرداری مورد استفاده قرار داد.